Miejska Biblioteka Publiczna

Gdy dziewiętnastowieczną Kalifornię ogarnia gorączka złota, młody kochanek Elizy Sommers wyrusza z Chile pełen nadziei, że to właśnie jemu dopisze szczęście. Eliza podąża jego śladem. Podróżuje w towarzystwie chińskiego medyka, przyjaciela i mentora Tao Chi`ena. Dla młodej dziewczyny to prawdziwa podróż życia. Wyprawa do Kalifornii otwiera Elizie drzwi do wielkiego świata i daje niespotykaną w tamtej epoce wolność i niezależność.

Czy można napisać trylogię do końca? Tak; w każdym razie Isabel Allende na pewno to potrafi. Aurora de Valle, główna bohaterka Portretu w sepii, to wnuczka Elizy Sommers i Pauliny de Valle (postaci z Córki fortuny), a zarazem adoptowana córka Severa del Valle, ojca jasnowidzącej Clary zDomu duchów, pierwszej powieści Isabel, opublikowanej w 1982 roku. Historia opowiedziana na kartach Portretu w sepii to brakujące ogniwo łączące obie powieści. Zamykają się w niej losy niektórych bohaterów Córki fortuny, a zarazem zarysowują sytuacje, których rozwiązanie znamy już z Domu duchów. Całość układa się w barwny fresk - splątane ścieżki życia jej bohaterów stanowią odbicie dziejów kraju i kontynentu.

To opowieść o rodzinie Estebana Trueby, o pokoleniach kobiet, które go otaczały, o jego dzieciach i wnukach. Ich losy splatają się z historią Chile i są świadectwem dramatycznych przemian na przestrzeni XX wieku. Gwałtowny temperament ojca rodziny i szczególna nadwrażliwość jego żony komplikują wzajemne relacje bohaterów i choć prowadzą do tragicznych przesileń, równocześnie składają się na serdeczną opowieść o świecie wielkich codziennych emocji. I choć Esteban jest osią, wokół której toczy się opowieść, to jej głównymi bohaterami są przede wszystkim kobiety jego życia. To one tworzą dom, nie ten z cegły, ale ten w sercach, w którego skład wchodzą również duchy.